Van Newlyn naar Brixham

Maandag 1 augustus: om Lizard Point naar Falmouth
Mooie ochtendwandeling gemaakt langs de kust naar Mousehole, een pitoresque haventje. Nu was het tij eindelijk eens gunstig zodat we pas om 12.00 uur hoefden te vertrekken uit Newlyn. De lucht boven de Scillies werd pikzwart. Tegen de tijd dat we bij Lizard Point waren was het zicht slecht. Lang leve de kaartplotter en de AIS! Zeker als je namen als “Devills Frying Pan” op de kaart ziet.

Oliver heeft problemen met de keerkoppeling. JP had al een sleep klaargemaakt. Nadat Oliver een tijdje op zijn buitenboordmotor had gevaren, kreeg hij de inboard toch weer in zijn werk.

Falmouth is een grote maar gezellige plaats. De Nederlandse zeilschepen komen eindelijk te voorschijn. Net als de megajachten. Oliver had al snel weer de pers op zijn boot.

Dinsdag 2 augustus: Godolphin Estate

De geheime King's Room met de walled garden bezocht waar King Richard zich terug trok als het hem even te veel werd. Daarna een Cross-country wandeling gemaakt over het Godolphin Estate. Op een bord stond dat er twee konijnenheuvels te zien zijn van 400 jaar oud! Ursa kon ze (gelukkig) niet vinden. Bij navraag bleek dat ze alleen s'winters goed zichtbaar zijn als de hoge varens er niet zijn.

Op zoek naar de konijnenheuvels

Vanaf de top van Godolphin Hill is goed te zien smal het land hier is: In het zuiden ligt de de baai van Penzance en het noorden de baai van St. Ives.

De enorme zeilboot aan onze steiger is van Pete Townsend (“My generation”). Oliver heeft met Pete over zijn Challenge gesproken.

Woensdag 3 augustus: Brad Pitt

In het Pendennis Castle and Fort was een middeleeuws festival.

En in de haven werden filmopnamen gemaakt met Brad Pitt op een schip vol zombies. Op de heuvel stonden vele fans met verrekijkers...

Donderdag 4 augustus: Smugglers Cottage
Thé zou eigenlijk 22 juli naar huis, maar nu is ze dan toch weg. Wij zijn de river Fal opgevaren. Het is net de Biesbosch, de zijarmen van de rivier vallen droog. We liggen voor de Smugglers Cottage aan een mooring. Geen liggeld, mits je in het voortreffelijke restaurant eet! 

In deze 500 jaar oude Cottage heeft Eisenhouwer D-day gecoördineerd, zijn stoel is hier te bewonderen. Ook zijn hier troepen (7.500 man) vertrokken.

En dit is ons onverwachte uitzicht naar de andere kant... Een gigantisch zeeschip wat hier al drie maanden voor anker ligt.

Vrijdag 5 augustus: Trelissick Garden

Met de King Harry Ferry naar de overkant van de river Fal waar tegen de helling een mooie parkachtige tuin ligt. Een deel van de beplanting is sub-tropische. Het deel met de blauwe hortensia's, paarse vlinderstruiken en bloeiende witte struiken vond ik er uitspringen. Overal waren families aan het luieren of picknicken op het gras. Wij hebben het voorbeeld gevolgd, het is tenslotte vakantie.

Koeien achter de ha-ha en een luierende familie

Zaterdag 6 augustus: naar Helford River

S'Morgens met de bijboot naar een zijarm van de River Fal gevaren. Hier had JP gisterenavond een zeer oude aanlegkade gezien en de restanten van een oud fort. Spannend. Onderweg naar de Helford River kwamen we in de wedstrijd van de Falmouth Races terecht. Er deed echt van alles mee. Super mooie klassieke jachten en houtje-touwtje boten. 

In de Helford river liggen honderden moorings. We vonden een vlak bij het strandje. De jachtclub heeft een mooi clubhuis met uitzicht over de rivier en vele soorten bier op de tap. De hele avond was er aan de overkant een band.

Het dorpje heeft liefelijke cottages en veel palmen. Op de heuvel staan enorme landhuizen. De drummer van Queen heeft hier ook een “optrekje”.

Achterkant van de pub

Zondag 7 augustus: Races en de Trebah Garden
De finish van de Falmouth Races is vandaag vlak bij onze boot. Bij het clubhuis was de prijsuitreiking en de BBQ. De boten liggen vierdubbel aan de moorings.

De mensen die na de race bij ons aan de mooring wilden werden hartelijk verwelkomd door Ursa. Ze sprong al op hun boot voordat de touwtjes vast waren. Ze rende van de één naar de ander. Nu willen ze haar houden als mascotte!

Na de BBQ weer terug naar de boot. We hebben een lichtgrijze bijboot. Maar welke? Nog nooit zoveel bij elkaar gezien (en de boten van de wedstrijd hebben geen eens een bijboot mee, die worden door de club van/naar de boten gebracht). Een deel van de bijboten ligt al droog, daar moet je ook nog rekening mee houden als je “even” een biertje gaat halen.

Wij hebben een licht grijze....

Vanmorgen Trebah Garden, een uitbundige sub-tropische tuin, bezocht.

Maandag 8 augustus: Glendurgan maze

Heerlijk verdwaald in een 176 jaar oud doolhof (=maze) van kerslaurierhagen.

A-mazing...

Ursa rent achter de stenen aan die dit meisje in het water gooit.

De zee proeft echt zout. En als je te lang blijft staan krijg je natte voeten.

Mijmeren bij de zonsondergang.

Dinsdag 9 augustus: naar Fowey

Lekker windje, tot in de baai flink doorgezeild.

Fowey doet heel mediterane aan. Veel palmen en licht gekleurde huizen.

We hebben een plekje aan een pontoon wat niet met de kant in verbinding staat. Het ligt niet echt rustig op de rivier. Er komt veel swell binnen zodat we de hele nacht van links naar rechts lagen te slingeren.

Hoe ver moet je gaan met recyclen? Midden op het water ligt dit recyclingponton.

Woensdag 10 augustus: naar Tintagel?

Al heel lang bestaat het plan om Tintagel het kasteel van King Arthur te bezoeken. Het ligt aan de noordkant van Cornwall en is van Fowey (aan de zuidkust) hemelsbreed 35 kilometer. Vier uur en 4 bussen verder de 5e bus met 7 minuten gemist! Balen. Na een troostende pastry en een pot thee besloten om de Camel trail naar Padstow te lopen. De rivier de Camel heeft droogvallende oevers (getijde) met veel vogels.

ln Padstow op het mooie zandstrand geluierd voor we het busstation opzochten. Daar stond een lange rij wachtenden. Bus vol! Weer een pastry en daarna een pint bier op het terras. Weer een lange rij voor de bus, voor mij iemand met twee honden. Helaas mocht ik niet mee omdat er maximaal twee honden per bus meemochten.

Teruggelopen naar de haven waar de Speedboat-man (zie 29 juli) Ursa herkende. Ze mocht gratis met de speedboat mee! Er stonden heel wat golven, we zaten achterin, het ging keihard en we waren doorweekt. Maar wel leuk!

De laatste bus (19.05) zou al geen aansluiting meer geven. Maar die stond ergens met pech. Ik kon gelukkig (dankzij Ursa) met de taxibus mee die een familie huurde naar het station van Bodmin. Vandaar een trein, een taxi en een watertaxi en om 21.30 uur was ik terug op de zeilboot (en had nog steeds Tintagel niet gezien).

Donderdag 11 augustus: rustdag

Even een dagje niets, lekker luieren. De bijboot blijft aan dek want een watertaxi kost maar 2 pond. JP had de zeilboot gisteren tegenover de Clay-works (fabriek) aan het pontoon gelegd, maar ook daar werden we van links naar rechts geslingerd. Dus weer terug naar Fowey.

Het midden in de stad zo goed verstopte landhuis met de prachtige beeldhouwwerken uitgebreid bekeken. De hoofdstraat van Fowey is heel smal en er kan net een auto door.

Vrijdag 12 augustus: naar Plymouth

Met Ursa naar het St. Catherina Castle gelopen via een prachtig klein baaitje. Oliver is gisteren bij Dawn French (French & Saunders) op de thee geweest. Uitzicht vanaf haar huis is op dit baaitje.

 

Op weg naar Plymouth was het rollen geblazen. Ik was al snel katterig en heb bijna de hele weg in Ursa's hut gelegen. JP heeft wel lekker gezeild.

Plymouth is een statige badplaats met een lange statige boulevard. Naast een oude vuurtoren zijn er standbeelden voor alle oorlogen die gevoerd zijn (en dat zijn er nogal wat) en een enorm reuzenrad.

En een fantastisch zwembad waar je ook nog gebruik kan maken van de trappen naar de zee.

Bekende engelsman? Welnee, je kan dit karretje huren.

De voorbereidingen voor de Fastnet-race zijn in volle gang. Ik hou toch meer van het zeilen naar leuke plaatsen.

Zaterdag 13 augustus: Mount Edgecumb

Met de ferry langs de vele oude forten naar het landgoed Mount Edgecumb gevaren. We waren de enige passagiers.

De tuinen zijn heel gewaagd door de combinatie van oude structuren en nieuwe stijlen. Ooit wel eens een heg geknipt? Deze is pas weer in de oude glorie hersteld.

Het landgoed was goed voor 5 uur wandelen en 15 herten (wilden niet op de foto).

JP is naar het aquarium geweest en had een bijzondere 2e handswinkel ontdekt in de stad. Het was meer een museum maar dan was alles te koop. Leuke oude straatjes en een verborgen Elizabethan tuin bezocht.

Zondag 14 augustus: naar Dartmouth

Na weer een nacht onrustig rollen weer de zee op. Dikke stroom tegen maar wel mooi weer en weer een mooie kustlijn. 

Bij Start-point en de Skerries waren pittige rips. Ollie kwam er gelukkig goed door.  

Onderweg worden we af en toe dol van kleine visboeitjes (hier hangen vele kreeften/krabkorven aan) die je soms op het allerlaatste moment ziet. Vandaag hadden ze allemaal een nummer en wij deden net of we aan het kienen waren. In een deuk natuurlijk toen deze boot voorbij kwam (kien)!

De gemiddelde snelheid was te laag om door te varen naar Torquay. JP had Dartmouth ook op de GPS gezet om die reden. We vonden een mooi plekje Up-river. Geen winkels zei een zeilster, maar ze had nog wel een blik “beans” voor ons. Aardig hoor, maar we hebben nog steeds een behoorlijke voorraad lekkere houdbare etenswaren (toch werd het beans met worstjes, die had Oliver gehad en aan ons doorgegeven. Toch maar eens opgegeten).

Maandag 15 augustus: naar Brixham

Met Ursa langs het spoor van de oude stoomtrein gelopen en de pont naar de oude binnenstad genomen. Daar zagen we op de steiger Miss Marple (van de Agatha Christie boeken, Agatha kwam hier uit de buurt) staan!

Bij de (andere) jachthaven gevraagd of Ursa wat water mocht drinken uit hun bakjes (volgens tekst alléén voor ligplaatshouders).

Bij Oliver aan boord gestapt en halverwege de rivier met Ursa op onze boot overgestapt omdat het hard stroomde en er geen steiger was om even aan te leggen. En dat voor zo een bejaarde landrot als ik! Op naar Brixham. Het was een prachtige kustzeiltocht.

We hebben een ligplaats aan het gemeente-pontoon voor weinig (de zuidkust kan erg duur zijn, 36 pond per nacht ben je zo kwijt).

Het is een snoepje van een plaatsje, oordeel zelf!

Hieronder de beloofde foto's van de dolfijnen.

Deze bleef tussen Ollie en ons inzwemmen

Kunstjes, over de rug van de andere dolfijn rollen

De dolfijnen keken ons echt aan

Deze is door fotoshop gehaald, vandaar die haai. Ollie staat hier voorop het dek dolfijnen te filmen.

Peel naar Newlyn

Van Tallship naar Smallship

Vrijdag 22 juli: naar Holyhead
Eindelijk komt er een hogedruk gebied aan. JP en Oliver willen komende week gebruiken om de beruchte kaap “Land's End” te ronden. Oliver vindt het prettig als wij hem begeleiden (van Tallship op Arran naar Smallship) en ons komt het goed uit omdat zijn vriendin Ursa meeneemt met de trein als de dagtrippen te lang zijn.

De pier van Holyhead

Helaas weer een vroegertje. Om 05.00 uur uiterlijk weg, anders is het tij bij de Skerries ongunstig. Nog goed slaperig werden we bij het verlaten van de haven flink door elkaar gegooid door hoge keergolven. De Jolly Ollie verdween in een diep gat en werd vervolgens weer omhooggegooid. Theresa (Thé) lag binnen in de Jolly Ollie en had het behoorlijk slecht. Ze is de hele tocht over de Ierse zee niet buiten geweest. Oliver kreeg veel water in de kuip en tikte dan op het ruitje naar Thé die dan de pomp aanzette. Ik was ook flink katterig en heb veel geslapen.

We waren mooi op tijd bij de knobbelige Skerries zodat de draaikolken en stroomversnellingen nog niet aanwezig waren. In de verte waren de hoge toppen van de indrukwekkende Snowdonia bergen te zien. In de loop van de dag werd de zee gelukkig wat rustiger (zodat we niet de havenmeester van PWHLLHELI hoefden aan te roepen voor een ligplaats (de namen in Wales zijn echt onmogelijk)).

Zaterdag 23 juli: South Stack

Al wandelend liepen we langs de steengroeven die in 1847 geopend waren ten behoeve van de pier. De contracter heeft destijds een landhuis met een nepabdij laten bouwen dat nu vervallen is. Tijdens de aanleg van de pier zijn 51 arbeiders omgekomen.

De rotsen zijn wit en de paarse heide en gele brem staan te bloeien. Voeg hier de volmaakt blauwe zee aan toe en het plaatje is compleet.

Op de top van de South Stack leek het wel Beeckensteijn in de zomer zo druk. Overal zaten mensen te picknicken.

Het pad naar de restanten van een prehistorische nederzetting was steil. Ik stond even uit te puffen toen een jongen voorbij kwam die zijn mountainbike naar boven tilde. Lichtelijk verbaasd vroeg ik wat hij ging doen. “Gewoon, naar beneden fietsen, doe ik wel vaker!”

Zondag 24 juli: naar Aberystwyth

Het kan nog gekker: om 04.00 uur voeren we naar het zuiden. Thé heeft Ursa meegenomen naar de flat van vrienden om nog wat verder te slapen. Daarna nemen ze de trein naar Aberystwyth.

Het was prachtig weer en Oliver heeft twee keer een hazeslaapje gedaan terwijl wij naast hem voeren. Zodra zijn telefoon weer signaal heeft is Oliver aan het bellen. Hij regelt dat de plaatselijke pers langskomt, gratis ligplaats, gratis brandstof en etensvoorraden.

De dieptemeter gaf alarm bij het binnenlopen, we zaten te ver van de houten pier af bleek later. Overal zaten mensen op de kade te praten en een biertje te drinken. Gezellige boel. We kregen een plaats naast de oude reddingsboot en een nacht gratis omdat we de begeleidingsboot van Oliver zijn!

Maandag 25 juli: Cardigan Bay

Op een muurtje bij het strand zaten drie oude mannetjes naar hun honden te kijken die achter elkaar aanrenden. Ik waarschuwde dat Ursa “in seasons” (loops) is. Een van de mannen zei iets in het Welsh wat ik niet verstond. De andere mannen lagen helemaal in een deuk. Ik wou toch wel graag weten wat er zo leuk was. Hij vertaalde het even: “zijn hond kon geen kwaad meer doen, net als zijn baasje!"

Schitterende Clifftop wandeling gemaakt en een uurtje liggen slapen bovenop. Het was zo steil dat ik een stuk op mijn gatje naar beneden ben gegaan.

Dinsdag 26 juli: naar Fishguard
Mooie ochtend (05.00 uur al aan het varen) en perfect zeilweer.

Fishguard ligt aan een grote ankerbaai en is niet echt jachtvriendelijk. Na enig zoeken vond JP een plek voor de bijboot waar hij met de hond aan land kon gaan. Grote ferries en vissersboten varen af en aan. De deining blijft enorm lang doorzetten. Ik had de grootste moeite om wat te koken. De boot rolde de hele tijd snel van links naar rechts. Thé zag wit en had niet echt trek.

Woensdag 27 juli: naar Milford Haven

Na een woelige en rumoerige nacht om 06.00 uur vertrokken. Thé vaart met ons mee. Ik hoorde JP over de VHF tegen Oliver zeggen: “Drie vrouwen aan boord en alle drie liggen ze te slapen”.

Theresa filmpt Oliver

Rustige tocht over de Celtic Sea met lange oceaandeining. Dolfijnen en een zeehond gezien. Door de Ramsey Sound en langs de Bishops and Clerks. Wat een fantastische engte (helaas deed de camera het niet). We zijn veiligheidshalve om de “Bitches” gevaren.

De zeesluis van Milford Haven was nog gesloten zodat we aan een Noorse boot bleven wachten. Oliver werd ondertussen door de plaatselijke krant geïnterviewd.

Van links naar rechts: 18 foot, 34 foot en 48 foot!

Het was tot laat in de avond heerlijk warm weer. We hebben op een terras met uitzicht op de jachthaven met The en Oliver gedineerd.

Donderdag 28 juli: de lange tocht naar Padstow
Om 06.00 uur op, het wordt een lange dag (74 zeemijl) met 2x heftig stroom tegen. We varen het Bristol Channel over en kunnen niet bij het vogeleiland Luny overnachten (verboden voor honden). Daarom rijden Thé en Ursa om 06.30 uur met de manager van de jachthaven mee naar Bristol. Vandaar nemen ze de trein naar Padstow (Cornwall).

Om half negen werden we verrast door een grote groep dolfijnen die onder de boeg omhoogsprongen en heel lang met ons meezwommen. We zijn op de voorpunt gaan zitten. Het was echt fantastisch.

Nog vier keer kwamen de dolfijnen vandaag rond de boot een show geven. Ook nog twee keer een vin van een basking shark gezien. De kust van Cornwall heeft rotsen met prachtige witte zandstranden.

Net voor donker (21.40 uur) kwamen we in Padstow aan. De baai valt voor het grootste deel droog. Oliver had geregeld dat we aan de mooring van de reddingsboot mochten. We konden de haven niet meer in en moesten opschieten om over de drempel bij de mooring te komen.

In het donker is JP met de bijboot naar de kade gevaren om Ursa op te pikken. Hij zat een keer op een zandbank.

Vrijdag 29 juli: naar binnen

De havenmeester liet ons om 06.30 uur de haven van Padstow binnen. Daarna gingen de getijdedeuren weer dicht. Het was een bende op de kade en in het water. Overal fish-and-chips bakjes en overvolle prullenbakken. We zijn weer verder gaan slapen en om 10.00 uur was alles opgeruimd. Een folkband speelt 10 meter van onze boot vandaan op de kade. Het zonnetje schijnt, heerlijk sfeertje.

Havenzitten en krabben vangen

Het havenzitten en krabben vangen is hier een populaire bezigheid. Net als pastries eten, eten koken doen we thuis wel weer. Over eten gesproken. Rick Stein (de bekende tv-kok met het seafood restaurant hier op de kade) is bij Oliver aan boord. Jamie Oliver kon helaas niet komen (koken in de kleinste keuken van GB was het PR idee).

We hebben langs de witte stranden gelopen, het blauw van het water deed pijn aan de ogen (camera vergeten). Ursa joeg steeds speedboten op. Het krioelt er van dus ik hoefde niet achter haar aan, ze kwam met de volgende weer langsrennen.

Zo is er water en zo een zandbank

Naast onze boot vertrokken de zes speedboten voor een snelle rit langs het strand. Een man praatte de toeristen de boten in door steeds te roepen ...blblah blah SPEEDBOAT blah, blah SPEEDBOAT... Het werkte perfect en iedere 5 minuten vertrok er weer 1.

Speedboat vertrekpunt: hier de "Jaws"

Zaterdag 30 juli: om Land's End

Vannacht werden we getrakteerd op rotjes, giegelende meisjes, dronken zingers en bommetje-in-de-haven. Om half 5 stond Thé op het raam te kloppen. Dat geluid negeerden we dus. Oeps, we moeten weg! Snel de hond uitgelaten. Gehaast om toch om 05.00 uur uit te varen voordat de deuren dicht gaan. Het was een koude ochtend en de zee was spiegelglad. Ideaal om om de beruchte kaap “Land's End” te varen. Thé en ik zaten na 3 minuten al weer te gapen en na 5 minuten half te slapen. Om 10.00 uur fit wakker geworden.

Theresa krijgt zeebenen!

Gelukkig voor Thé dat er vandaag ook nog wat dolfijnen voorbijkwamen. Om half twee voeren we langs Land's End met prachtig zonnig weer en een voorbeeldig zeetje. Heel wat anders dan de verhalen die de ronde doen over plotselinge mist, rukwinden en gevaarlijke zeeën.

Land's end

Zeilend en lekker op het voordek zittend de witte stranden bekeken zoals Sennen Cove.

In de baai waar we invoeren ligt St. Michaels Mount. De rots met een oude abdij is precies hetzelfde is als le Mont Michel in Frankrijk.

In de haven van Newlyn draait alles om vis. Aan de pontoons van de (jacht)haven liggen oude vissersboten. Hier ruikt het naar het oude IJmuiden. De havenmeester (3 tanden in zijn mond en besmeurde werkschoenen) gaf aan dat honden niet op de steiger mogen ivm de hygiene. Dat wil zeggen dat je de hond 75 meter moet tillen! (dus met de bijboot).

Newlyn vissersboot

Zondag 31 juli: Trengwaiton

De mooie sub-tropische tuinen van Trengwaiton bezocht.

Wat doet een engelsman die zijn paraplu vergeten is?

We hoorden van andere zeilers in de haven dat ze pas bij de derde poging om Land's End heen konden vanwege de ruige zee en de mist. Ook waren er mensen die weer terug waren gevaren omdat de zee onderweg naar de Scillies te ruig werd!