9 september 2011

Beaulieu naar Dover

Donderdag 25 augustus: naar Cowes
Na een rustige nacht (op het smakken van de vissen tegen de romp aan na) de oude werf waar Nelson's schepen zijn gebouwd achter ons gelaten. Het was even een cultuurschok om in het drukke Cowes aan te komen. We vonden een plekje tussen de grote racezeiljachten. Onze boot slingerde de hele tijd heen en weer door de grote ferries en de vele snelle boten.



The Royal Yacht Squadron is een zeer exclusieve zeilclub en niet voor gewone zeilers toegankelijk. Dat laten ze wel erg duidelijk blijken door vanaf het clubhuis (een kasteel) 22 kanonnen op de aanvarende boten gericht te hebben.



In Cowes moet je natuurlijk racen. Omdat onze boot niet zo snel is besloot ik om eens met een Laser mee te varen. Met nog vier anderen twee uur gevaren. Was best leuk.



Queen Victoria hield niet zo van de stad en heeft in 1845 een prachtig landhuis laten bouwen op Wight, het Osborn House. Hier kon zij met haar man en negen kinderen tot rust komen. 


Bijzonder is dat de weelderige inrichting grotendeels nog hetzelfde is als bij haar dood in 1901. Sinds kort is het mogelijk om haar bed, het bad en de kaptafel zien. De kinderkamers zijn weer in de oude staat hersteld. Door middel van stukjes uit haar dagboeken kreeg je een goede kijk op haar diepste gedachten. De tuinen zijn prachtig en ik kon het niet laten om een High Tea te bestellen.


In het zwitserse chalet kregen de kinderen les en leerden hoe een gewoon huishouden in elkaar steekt. Omdat de kinderen graag verzamelden kregen ze een klein museum voor hun spulletjes. Als buitenspeelplaats was er een mini fort met mini loopgraven en mini kanonnen (jong geleerd, oud gedaan).


Victoria hield van zwemmen en liet een “bathingmachine” bouwen die de zee in reed zodat niemand haar kon zien in die preutse tijd.



Vrijdag 26 augustus: naar Binfield
Ursa is niet te houden. Al om 7.00 uur vanmorgen reden de opleggers met enorme speedboten de haven op. Ik ben met haar naar Carisbrooke Castle gegaan. JP is Jaap en Anneke tegengekomen in Cowes. Ze hadden net de weblog gelezen (dat loopt achter) en hadden hem nog niet in Cowes verwacht. 



Onderweg stapten heel veel oude vrouwen in de bus. Bij een winkelstraatje stapten ze allemaal uit. De chauffeur zei tegen de vrouwen: “Bye girls, see you next week”! Ik was benieuwd wat hij tegen mij zou zeggen toen we uitstapten...

Vanaf een diep uitgesleten pad bereikten we de muur van het kasteel. Het regende hard en er kwam geen eind aan die muur. In een oud gebouw konden we schuilen en naar de geschiedenisfilm kijken. Charles I zat in het kasteel gevangen en probeerde te ontsnappen maar bleef tussen de tralies klemzitten.

Handig zo een busabonnement voor 1 week (22 pond). Naar het zuiden van het eiland Wight gereden boven in een dubbeldekker. Hier is de sub-tropische botanische tuin van Ventnon tegen het klif aan gelegen. Tegen een uur of twee kwam de zon door en alles droop van het water. Heel mooi!



Vanaf de tuin liep een zeer steil paadje naar een prachtig kiezelstrandje met dit droomhuisje vlak bij het water. 



Ondertussen heeft JP de boot naar de Island Harbour in Binfield (wat verder de rivier Medina) gevaren.


Zaterdag 27 augustus: afscheidsetentje
Een deel van de rivier valt droog bij laag water. Deze oude radarboot ligt net naast de jachthaven van Binfield. 


Oliver blijft een paar weken bij Wight in de buurt en wij gaan weer verder. Bij de Folly Inn een afscheidsetentje gehouden. We zijn vanaf het eiland Man 600 mijl met elkaar opgevaren.



Het is Bank Holiday en de rustige haven ligt nu tjokvol.

Zondag 28 augustus: Fruitdagje
Met de dubbeldekkerbus naar Mattistone Manor Garden alwaar de fruitbomen en moestuin op ons wachtte. De frambozen waren super. De zon scheen en het gras nodigde uit om een tukkie te doen. 


 
Voor een klifwandeling met de open-top bus naar Freshwaterbay gereden langs kleine cottages. Tennyson Down gaat langzaam omhoog tot aan de Needles. De laatste kilometer over de kliptop heeft een perfect gemaaide groene grasmat (door vele konijnen zo gemaakt). Het uitzicht is adembenemend. Vanaf het fort kijk je naar Alum Bay en de klif met de vele kleuren.
Alum Bay
Maandag 29 augustus: naar Bembridge
Een dikke stroom, een ferry, uitvarende powerboats en 20 jachten om ons heen maakte het onmogelijk om de haven van Cowes in te varen. Olivers dinky lag nog op onze boot en JP zou het afleveren in Cowes. Ook op de Solent was het een bank-holiday gekkenhuis en nog stroom tegen ook. In Bembridge lagen we heerlijk rustig. Voor Ursa was er een fijn strandje (tenminste, als het eb is) en konijnenduintjes. 



Op de haven na viel de hele baai s'avonds droog. Over de groene slik valt niet te lopen en erg fris ruikt het niet. Over de vlakte loopt gelukkig een causeway (dam).




Dinsdag 30 augustus: JP jarig en naar Chichester River
Hieperdepiep Hoera, JP 60 jaar! 


En geen taart te koop in het dorp. Daarom van koekjes, boter, muffins, bosbessenjam, room, appel en chocolade een Bombe gemaakt.









Bembridge 'smiddags verlaten omdat het tij morgen ongunstig is om naar Brighton te gaan vanuit de getijdehaven. Chichester is ook met laag water te verlaten zodat we dan de stroom mee hebben. Hier het fort St. Helena bij hoog water met een oude mijn als boei. Vanmorgen liepen de mensen naar het fort omdat het extreem laag was. Dit kan maar 1x per jaar.

De RNLI (reddingsmaatschappij) hield het met verrekijkers in de gaten vanaf hun hutje op de pier (dit lijkt toch net de stille zuidzee).



Het uit eten bij Sparks Marina lukte niet omdat er geen honden in het restaurant mochten. Balancerend met een bord krab, fish en chips en een (slappe) beker met Guiness de zeer steile loopbrug af naar de boot voorhet verjaardagsmaal.


Woensdag 31 augustus: naar Brighton
Om 6.00 uur de touwtjes los? Er staat extreem weinig water in de rivier. We kijken tegen een hoge blubberdijk aan. Van de boot die aan de mooring ligt zie je de masten en nog net een stukje dekhuis.

Oei wat een smal geultje! Toch maar even wachten. Om 8.00 uur voeren we voorzichtig weg … direct vastgelopen. Lastig omdat de stroming bij de rivieringang snel sterker wordt. Gelukkig dreven we weer snel. 


Bij de rivieringang kregen we 3 knopen stroom van opzij. De rest van de tocht redelijk de stroom mee. Ursa zit weer helemaal in het “Boot-ritme”. Ze slaapt en we zien af en toe wat poten uit de hut steken.



Bij Brighton zijn prachtige witte kliffen. Het is er wel volgebouwd met huizen.


Donderdag 1 september: Brighton Pier
De achterburen wilden vroeg weg maar zaten in het midden van de haven aan de grond. Het lukte ze niet om los te komen. Daarom bleven ze rustig wachten tot het water steeg.

Eindelijk kortebroekenweer. Het strand is nog leeg.

 

Langs de boulevard geslenterd naar de Brighton Pier en de restanten van de Westpier.




Verwonderd over het Koninklijk Palvioen dat lijkt op de Taj Mahal.

De kinderen van de boot naast ons zijn gek met Ursa. Maar de vakantie is over en ze moeten vandaag weer naar huis. We hebben ze naar de trein gebracht.  



Vrijdag 2 september: naar Eastborne
We voeren langs de 7 Sisters een hele rij van krijtrotsen. Welke zuster dit is weet ik niet, maar het is wel een mooie.



De vuurtoren van Beachy Head was net zichtbaar door de mist. Heel apart.


We zijn weer op het oosterlijk halfrond aangeland. Hier de nul-mediaan op de krijtrotsen aangebracht.

Eastborn-haven is niet zo spannend. Nieuwbouw maar wel aardig gemaakt. Behoorlijk verval (7 meter) en dan is het wel fijn om achter de sluis te liggen.
 


Zaterdag 3 september: naar Dover
Een dag zoals je het varen voorstelt: pracht weer, beetje wind, alle zeilen op, vlak zeetje, zonnebaden op het voordek, stroom mee (2x! zelfs tot 3,5 knopen), dolfijnen en bruinvissen en witte krijtrotsen. Zo is 45 mijl varen een eitje.





Voor de pieringang stond 3 knopen stroom van opzij. Bij het naderen van de ingang voer JP links van de linkerpier om de boot precies in het midden tussen de pieren door te kunnen varen.


Er liggen enkele grote passagiersschepen en ferries in de grote haven. Wij hebben een goed plekje in het Granville Dock. Tot nu toe al 1.951 zeemijl afgelegd (3.613 kilometer).



Zondag 4 september: White Cliffs
De wandeling naar de White Cliffs is in het water gevallen. Het bleef maar regenen en we hebben bij de National Trust souveniershop geschuild.


Maandag 5 september: Dover Castle
Al in 1180 stond het Dover Castle er en nog steeds is het enorme kasteel fasinerend. In het weelderig ingericht kasteel wordt door figuranten Henry de II, zijn dochter, raadsheer en het personeel nagespeeld. Helaas werd het kasteel ontruimd net toen ik binnenkwam. Windkracht 9 vond men te veel (al staat het kasteel al ruim 800 jaar en heeft metersdikke muren).


De geheime tunnels uit de 2e wereldoorlog en het ondergrondse ziekenhuis zijn sinds kort ook te bezoeken. Door middel van projecties in de gangen wordt de terugtrekking uit Duinkerken aan het begin van de oorlog verteld. De vertrekken waar Churchill zijn plannen maakte zijn in de oude staat teruggebracht.

Coastal artillery operations room in the wartime tunnels (bron: National Heritage)
Langs de boulevard woei het keihard. Op de haven lag onze boot in een oppertje door de enorme krijtrots en de muur op de kade.

Woensdag 7 september: Dagje Londen
Voor £8,40 een retour Londen op de kop getikt. Om 10.00 uur zat ik al aan een bakkie bij het Victoria Coach Station. Eerst een lange rondrit gemaakt in een open top dubbeldekker langs de highlights (Buckingham Palace, Westminster Abbey, Big Ben, Piccadilly Circus, Chinatown, de Tower Bridge en alles wat er tussen ligt). De London Dungeons bezocht (waar 4 pubermeisjes verzocht werden niet te gillen omdat anderen er last van hadden). In de Tower of London de kroonjuwelen, de gevangenis en de beefeaters bekeken.

Tower Bridge

The Tower of London

De kroonjuwelen



Beefeater

Donderdag 8 september: Dover Castle
Nu wel het kasteel binnen geweest. Het rook er naar haardvuur en voor het bed van de koning lag een Ierse Wolfshond te slapen. De vertrekken zijn prachtig ingericht met frisse kleuren en veel rood. 

JP had zijn zaklantaarn mee in de middeleeuwse ondergrondse gangen. Spannend. Geen wonder dat de boeken die ik vroeger las (o.a. de vijf) zo levendig de geheime gangen, oude kastelen en verlaten abdijen wist te beschrijven. In Engeland is zoveel bewaard gebleven. 
Raadsheer van de Koning met zijn jachthond voor de Great Tower


Geen opmerkingen:

Een reactie posten