Dover naar huis?

Vrijdag 9 september: naar Dunkerque (Frankrijk)
Eindelijk weer varen. Nog wel grote golven op het Engelse deel van het Kanaal door de storm van de afgelopen dagen. Bij het oversteken van de west gaande botensnelweg waren drie grote boten in beeld op de AIS. Volgens de berekeningen van de AIS liep de 1e voor ons langs, de tweede achter ons en alleen voor de derde moesten we uitwijken. Onze boot lag ontzettend te rollen op de bijna dwars inkomende golven en binnen achter de AIS-computer voelde ik al snel een flinke katterigheid bezit van mij nemen. Nadat we de 1e snelweg over waren, wist ik niet hoe snel ik moest gaan liggen. Te laat...

Aanloop van Duinkerken

JP genoot gelukkig van het zeilen. Op de oostgaande snelweg hoefde hij niet uit te wijken. Door het surfen ging de boot op een gegeven moment 10,3 knopen. Pas voor de kust van Frankrijk werd het wat rustiger en kwam ik weer te voorschijn uit de slingerkooi. Wel mooi gelijk een bruinvis (kleine dolfijnensoort) gespot. De kustlijn van Frankrijk zag er niet echt veelbelovend uit. We herkenden de hoogovens (net als in IJmuiden) die daar kilometers vlak langs de kust staan te roken. De haven van Duinkerken was mooier dan de hoogovens deden vermoeden. Bij aankomst stond de totaal afgelegde weg voor deze vakantie op precies 2.000 mijl!

Is dit de pier die in de oorlog is gebombardeerd?

Na de (voor mij) pittige overtocht was het heerlijk om een lange strandwandeling te maken. De zon scheen en de terrassen waren geopend. Ze spreken hier keurig verstaanbaar Frans. En wat leuker is, ze verstonden mij ook goed!

Zaterdag 10 september: naar Blankenberge (België)
Mooi zonnig weer met een Oost- tot Z.O'er windje 4,5 Beaufort. Een prachtige zeildag en we varen lekker met de stroom mee (max. 8,5 knopen op de GPS). Het lijkt wel zomer. Omdat we zo dicht onder de kust varen kun je de mensen op het strand soms horen.

Het plaatsje Blankenberge ligt iets ten zuiden van het drukke Zeebrugge en heeft twee prachtige houten pieren. Het geultje ertussen is niet zo diep maar we waren keurig op tijd binnen. Bij de jachthaven in de oude haven was precies nog 1 passantenplek vrij omdat alle leden van vakantie terug waren.

Met de korte broek aan door de zee gewaad. Ursa had het reuze naar haar zin. Op de noordpier bestelde ik een portie garnalen en kreeg een flinke bak (ongesorteerde) ongepelde plaatselijk gevangen grijze garnalen. Dat duurde dus 1,5 uur voor ik ze op had.

Maandag 12 september: Storm

Verdorie, allemaal roestspikkels op de boot. Waarschijnlijk in Dover opgelopen tijdens de storm toen we naast de werf lagen. De spikkels zitten in de gelcoat en in de antislip. Omdat vanmorgen vroeg op 15 meter van de boot damwanden met een snijbrander werden getopt zijn we naar de nieuwe haven verkast voordat de wind onze kant op kwam. Mooi plekje al is de trap naar de kant bij laag water (spring) wel erg steil.

Het woei behoorlijk om half 4 en de kleine hondjes van de dames die hier een appartementje hebben aan de boulevard vlogen nog net niet door de lucht.

Dinsdag 13 september: Brugge

Het waait nog steeds hard aan de kust zodat we een dagje met de trein naar Brugge zijn geweest. Daar merkte je niets van de wind. Brugge is een leuke stad met veel oude geveltjes, kerken en …. chocoladewinkeltjes.

Dit winkeltje kon ik echt niet voorbij. Het was moeilijk kiezen dus met twee flinke dozen bonbons kwam ik na lang dubben weer buiten.

Op een zonnig terrasje op de grote markt aan een goed formaat Belgisch Biertje, wat een leventje.

De Begijnenhof vlak voor de dienst van 18.00 uur. Op het luiden van de klokken na een vredig tafereeltje.

Donderdag 15 september: naar de Haringvreter (Nederland)
Zeebrugge steekt behoorlijk uit de kustlijn en kan heel druk zijn met in- en uitvarende grote boten. Vandaag viel het mee.

Terug in Nederland. Op de motor over een stuiterige Westerschelde en bij Vlissingen door de sluis. We schoten lekker op zodat we niet in Middelburg zijn gaan liggen maar door zijn gevaren naar het onbewoonde natuureilandje de Haringvreter vlak bij Veere. Ook hier was het heerlijk rustig aan de steiger.

 

De grote groep schuwe herten woont nog steeds op het eiland. Een paar jaar geleden zouden ze verplaatst worden naar het vasteland om er schotse hooglanders voor in de plaats te zetten. Mensen die al 25 jaar op het eiland kwamen hebben toen een actie gestart. Deze mensen zijn nu de (vrijwillige) beheerders geworden.

Prachtige nachtwandeling bij volle maan en mooie sterrenhemel over het eiland gemaakt.

Vrijdag 16 september: naar de Lange Plaat

Wegens de weersvoorspelling wachten we nog even met over zee naar IJmuiden te varen. Daarom een extra vakantie in de Zeeuwse Delta ingelast.

Eilandje hoppen (5 mijl) naar het piepkleine onbewoonde eilandje “Bastiaan de Langeplaat”. De steiger was wit van de vogelpoep zodat we deze eerst schoon hebben geschrobd.

Net toen ik een foto nam van een kleine zeilboot die door het geultje tussen de twee eilandjes voer, liep de boot op een zandbank. Gelukkig werd de boot opzij geblazen en was al snel weer los. Wij durfden het geultje niet in en waren aan de buitensteiger gaan liggen.

Op een zandbank

Donderdag 22 september: Oosterschelde en Haringvliet
We hebben iedere dag een ander haventje opgezocht. Van Sint Annaland naar Willemstad, Nieuwendijk, Middelharnis en nu in Hellevoetsluis. 

Bij Sint Annaland liggen de enige moorings die ik ken in NL.

In de oude havenkom van het vestingstadje Willemstad

Mooi plaatje bij het eiland Tiengemeten, net voor we bij Nieuwendijk aankomen.

De vogelkijkhut op het eiland Tiengemeten, met links een eenzaam scheepje.

Topplek in de oude havenkom van Middelharnis

Aanloop van Hellevoetsluis

Aan de (lege) kade van Hellevoetsluis

Vrijdag 23 september: naar Scheveningen
Jaren geleden zijn we met stroom tegen wind over het Slijkgat gevaren. Dat was enorm stuiteren en tegen de golven oprijden akelig vlak bij de zandbanken. Nu was het rustig weer en wilden we het eens over doen. Vroeg vertrokken.

Over het haringvliet bij Hellevoetsluis

Eerst nog even de Goereesluis door. Over de marifoon gevraagd hoe laat de schutting naar buiten was. Geen. De basculebrug was kapot. Maar kunnen we daar niet onderdoor? Bleek er 14,2 meter hoogte te zijn en het water was al stijgende. Genoeg voor onze tweemaster van 13,5 m hoogte. De sluiswachter heeft ons heel vlot gedraaid. De andere twee boten konden niet onder de brug door...

Het Slijkgat als het kalm weer is

Bij aankomst in Scheveningen lag de boot van Jaap en Anneke er ook. Dat was even leuk. Zij waren rechtstreeks uit Dover komen zeilen.

Het was tot laat warm weer zodat we op het teras bij Simonis aan een lekkere visschotel zaten.

Zaterdag 24 september: naar IJmuiden!
Ursa wou haar nieuwe tennisbal niet uit zee halen. Ze vond het te diep. Langzaam dreef de bal weg. Snel mijn kleren uitgedaan en er achteraan gezwommen. Zo, heb ik in ieder geval toch nog in de zee gezwommen deze reis. Daarna nog twee uur op het terras van een strandpaviljoen lekker in de zon gezeten.

Jaap en Anneke voor de pier van Scheveningen.

Anneke kwam met een heerlijke moot versgerookte zalm en 2 scharren aan voor onderweg. Zij voeren met hun Trintella met ons op. Onverwacht toch nog de wind uit de goede hoek. Het was een zonnig tochtje.

De aanloop van IJmuiden

Het was wel even schrikken om de hoogovens weer te zien. Jaap en Anneke zijn aan de noordzijde van de noordpier voor anker gegaan en wij de Seaport Marina in. We hebben ons rondje GB er op zitten. Het was zeer de moeite waard en ik hoop dat jullie genoten hebben van de webblog en de foto's.

s'Avonds ben ik alleen naar huis gegaan om de post op te halen. We hebben besloten om nog een klein weekje naar Texel te gaan omdat de weersberichten zo gunstig zijn.