Brixham naar Beaulieu

Dinsdag 16 augustus: naar Torquay
Naar het fort op de top van Berryhead gelopen met Ursa. Het uitzicht is er echt schitterend. De zee lag er glad en strak bij. We hebben uren in het gras gelegen. JP vroeg zich af waar we bleven en was al bijna zonder ons vertrokken naar Tor Bay.

De baai waaraan Torquay ligt is aardig volgebouwd en trekt veel vakantiegangers. Veel terrasjes, boulevards met palmen en zongebruinde engelsen. De havenmeester was een beetje in de war en we moesten een paar keer verkassen. We kijken uit op het "living coast" complex. Vanaf een verborgen strandopgangetje kijk je zo naar de vrolijk rondhobbelende pinquins.

Woensdag 17 augustus: Nationale zeilraces
Op de pier naast de haven staan heel veel kleine zeilboten klaar voor de grote race. Honderden jongelui in wetsuits lieten hun bootjes te water. En leuk gezicht al die zeiltjes. Vanaf een hoge rots hebben we de wedstrijd gevolgd. We zaten onder een boom met een dik bladerdak, het regende verschrikkelijk. De ouders van GBR1241 zaten naast ons op het bankje hun zonen aan te moedigen.

Oliver werd vannacht wakker omdat zijn kuip vol geregend was en het over het randje de boot binnen kwam druppelen.

Donderdag 18 augustus: Babbacombe
We zijn de prachtige kustroute naar Babbacombe gaan lopen. Heel veel steigen en dalen, langs prachtige Coves (kleine ingesloten strandjes), langs de London Bridge, langs de coastwatch (dat zijn vrijwilligers die de zee rond gevaarlijke kapen met verrekijkers in de gaten houden), langs een ingestorte rozerood klif en de druipsteengrotten (verboden voor honden).

London Bridge

Prachtige Cove (besloten strandje) en straks weer omhoog klimmen!

De 120 km kust die we in het vooruitzicht hebben, wordt de Jurassic Coast genoemd en heeft veel verschillende soorten kliffen. Spierwitte krijtrotsen, rode grillige, laagjes en donkere rotsen met veel grotten. Fantastisch dat we zo dicht langs de kust kunnen zeilen.

Landslide bij Babbacombe Beach

Wat te doen als je vader, moeder, broers en zusters houden van verzamelen? Nou, dan begin je een museum op zolder (nu het hele pand). Bygones is de naam en je vindt er speelgoed, speelautomaten, 19e eeuwse winkels, oorlogssmartlappen en spoorwegspullen (met een locomotief op de 2e verdieping).

Katten van de muur schieten (oude speelkast)

Mijn moeder gebruikte nog de Sun zeep met klopper!

Vrijdag 19 augustus: naar Portland
Al dagen lang heeft Oliver het over de Portland Bill. De kaap is berucht om zijn rare stromingen en kolken. Boten kunnen in de"race" gevangen zitten en overslaande golven nekken de boot dan. Gelukkig is het vandaag rustig weer al moeten we flink doorvaren.

Stromingstabel, hoe dikker de pijl, hoe harder het stroomt. Dat roze rondje dat zich steeds verplaatst is de Race.

We hebben alle adviezen opgevolgd en zijn zeer dicht langs de Bill gevaren ("Hug the Bill" noemen ze dat). Iets naar het zuiden zagen we de rare stromingen en rechtopstaande golven. We zeilden samen met Ollie precies op de gewenste tijd (HW-2) bij de Bill en werden minimaal opzij gezet. Nog net voor donker in Portland (vanwege de vissersboeitjes wil je hier echt niet in het donker varen).

Hug the Bill

Zaterdag 20 augustus: luieren
Portland ligt op een schiereiland dat verbonden is met Weymouth door een natuurlijke kiezeldijk (Chesil Beach) van 30 kilometer lang en 18 meter hoog. Een groot bord laat weten dat het verboden is om kiezels mee te nemen. Het loopt heel moeilijk op de kiezels en soms maakt het een geluid van nagels op een schoolbord...

Volgens de folder 180 biljoen kiezels!

Chesil Beach vanuit de dubbeldekkerbus

Nieuwe uitvinding: zonnen op de omgekeerde bijboot. Dat ligt lekker!

Oliver vertelt zijn verhaal aan een familie die bij hem aan boord is geklommen

Zondag 21 augustus: toeren
Met de dubbeldekker naar Portland Bill gereden. Onderweg Johny Depp zijn paleisje bewonderd, we keken vanuit onze hoge zit zo over de muur heen.

Phoe!

Earth-crack

De rotsen van Portland Bill zitten vol met fossiele schelpen. Een uurtje naar de race gekeken. Er was een zeilboot die vast zat in de race. Werd goed door elkaar geslingerd.

Maandag 22 augustus: naar Yarmouth (eiland Wight)
De wereld was wat kleiner vanmorgen. Mistnevels hingen boven de zee en de kliffen. Een mysterieuze vaartocht.

We wilden in Lulworth Cove voor anker gaan. De wind kwam echter vol het hoefijzervormige baaitje in zodat we weer snel omgedraaid zijn.
 

Lulworth Cove

We konden dicht onder de kust blijven varen. De witte kalkrotsen van St. Albans Head zijn adembenemend mooi. Het is net of er witte kasteeltorens in het water staan.

En als klapstuk deze dag "The Needles". Dunne hoge krijtkrotsen die uit de zee omhoog rijzen.

Woensdag 24 augustus: naar Beaulieu river
De Beaulieu river ligt ten noorden van het eiland Wight. Om de river op te varen moesten we eerst met hoog water door een smalle geul in een zandbank. Naast een 18e eeuwse werf ligt een kleine gezellige jachthaven. De huizen van de oude werf (Bucklers Hard) vormen nu een interessant museum.  In de oude Inn lekker gegeten.

Nog steeds wordt er hout uit het bos voor boten gebruikt (cradles)

Langs de deels droogvallende oevers van het kronkelende riviertje naar het dorpje Beaulieu gewandeld. Overal liggen boten aan moorings op de mooiste plekjes.

Het dorp heeft prachtige oude panden. Helaas loopt er een drukke weg doorheen. Vreemd genoeg loopt er een kudde paarden en ezels los (ook wel eens de winkels in). Ursa wou graag kennismaken met deze ezel.

Het is een zeer diervriendelijk dorpje. Ze mogen zelfs een biertje halen aan de bar volgens dit bord bij een pub.