IJmuiden naar Scarborough

Zaterdag 23 april 2011

We liggen al twee dagen in de Seaport Marina in IJmuiden om een beetje te wennen aan het leven op de boot. Ik fiets wat af naar huis, familie en winkels om de laatste zaken te regelen.

Alles is aan boord voor de grote reis. Ook de enorme voorraad voedsel (voor je weet maar nooit).

Vanmorgen Ursa naar de oppas gebracht (omdat ze niet met onze zeilboot ingeklaard mag worden volgens de Engelse regels, haal ik haar vanuit Engeland op met de P&O-ferry op 10 mei). JP is ondertussen druk bezig met de laatste technische snufjes. Het is nu al weken heerlijk zomers weer. Hopelijk hebben we niet te lang gewacht met naar de overkant varen.

Om 17.30 uur was het zover. Touwtjes los en varen maar. Op de pier staan Lisa, Eva en Piet ons uit te zwaaien. Ze roepen tegelijkertijd: Goe-de vaart en tot-ziens! De zeilen gaan op en we gaan een rustige avond tegemoet. De spanning viel van ons af, het avontuur begint.

Lowestoft ligt precies ten westen van IJmuiden. Als je op Google maps kijkt is het een recht lijntje naar de overkant. In het echt is het de hele nacht en tot halverwege de middag varen (108 zeemijl met een gemiddelde snelheid van 5 zeemijl/uur (1 zeemijl is 1,852 km)). Nog voor we de Reede voorbij waren (daar lagen 30 grote schepen voor anker) lag ik al te slapen. Niet zo maar, want we varen de hele nacht door en dan is het fijn als we om de beurt 3 uur varen en 3 uur slapen.

Zondag 24 april

Wat een prachtige sterrenhemel. De zee was rustig en de buitenlucht aangenaam. Een bijzondere nacht. Alleen jammer dat de wind steeds minder werd zodat we de motor bij moesten zetten. In de praktijk kwam van dat 3 uur varen 3 uur slapen natuurlijk niets terecht. s'Nachts moest ik een schepensnelweg over met vlak daarna een tweede snelweg (JP lag te slapen). Op de AIS (daar zijn alle schepen op te zien in de omgeving, met hun snelheid en het tijdstip en de plaats waar we een aanvaring zouden hebben als we geen actie zouden ondernemen) zag ik een groot schip stilliggen en tevens twee grote schepen met verschillende (hoge) snelheid aankomen en ik kon geen gaatje vinden. Nadat ik een keer van koers was veranderd ging 1 van de twee langzamer varen. Tja, toch maar even JP geraadpleegd (de boten waren nog een heel eind weg hoor).

En tijdens mijn tweede wacht na middernacht zag ik zo iets raars. Op de AIS zag ik een boot die stil lag maar met het blote oog zag ik groen, dan weer rood, dan weer groen en wit licht. Of allemaal tegelijk. Na een tijdje toch JP maar even wakker gemaakt. Bleek een klein platform te zijn met een boot ernaast. Maar voor de rest was het een heerlijke rustige tocht.

Land in zicht. Een mooi moment. Nog even om wat zandbanken heen voor we de haven van Lowestoft binnen lopen om 14.15 uur. Het strand zit vol met mensen en op de lange boulevard is het enorm druk.

Dinsdag 26 april

Zoals het er nu uitziet kunnen we pas vrijdag verder varen naar Wells-next-the-Sea. De dichtstbijzijnde haven (10 uur varen) is een lastig haventje om binnen te lopen (met “wandelende” zandbanken voor de ingang en veel ondiepten). Het is alleen mogelijk om 1 uur voor of na hoogwater binnen te lopen. De haven valt voor een groot deel droog. En dat is lastig als je een zeilboot hebt. Bij krachtige noorder of N.O.-wind kan je er helemaal niet naar binnen en dan moet je nog 9 uur verder varen naar Grimsby.....

Iedere dag wandelen we een eindje door de stad of langs de lange boulevard. Wel raar zonder hond. Ook een mooi park bezocht met een tearoom waar je heerlijke scoons met aarbeien en clotted cream kan krijgen (alleen zijn die altijd net op als ik bestel).

In de supermarkt leg ik een half bruin en een stukje kaas in het karretje voor het ontbijt. De oudere Engelsen echter verzamelen eggs, bacon, mushrooms, tomatos, yorkshire pudding (bloedworst) en backed beans (bonen) in hun karretje. De wand met blikken bonen beslaat 9 meter!!!!!! Ik ren gruwellend voorbij.

Vrijdag 29 april

Noord-oosterwind, dus Wells-next-the-Sea is niet aan te lopen. Doorvaren naar Grimsby zou betekenen de nacht doorvaren bij mogelijke uitschieters van 8 Bft. Niet gedaan dus. De catamaran is wel gegaan. Na al die dagen wachten ben ik wel behoorlijk ingeslingerd. Toch licht misselijk vandaag van een supervieze Pie (er zaten niertjes in, ik heb de Pie overboord geslingerd).

Vandaag was de Royal Wedding. Ik had verwacht dat hier gefeest werd, maar ik denk dat iedereen voor de tv zat want het was super stil op straat.

Zondag 1 mei

De boot vol studenten van Cambridge is gisteren met behoorlijke wind uitgevaren. We hebben ze nagekeken op de pier. Het spookte behoorlijk bij de ingang van de haven (zie golf).

Het clubgebouw van de Royal Norfolk & Suffolk Yacht Club is een heel statig Art & Craft gebouw met een koperen uitzichtkoepel vanwaar je prachtig over de zee kan kijken.

Er is ook een echt engelse loungeroom en een labyrinth van gangetjes met zware deuren, heel spannend. We zijn tijdelijke lid van de club, dus lekker in de loungeroom meegebabbeld.

We leren steeds meer mensen kennen op de haven. Best leuk om op andere boten te worden uitgenodigd.

Maandag 2 mei

Bankholiday en mooi weer. Met het boemeltje naar Somerleyton gegaan. Daar is een prachtig landhuis met een enorme tuin en een doolhof bekent uit films. Met Conny en Pieter tea-and-cake genuttigd in de oranjerie.

Leuke Cottages op weg naar het stationnetje van Somerleyton. Ze blijken ook bij het landgoed te horen. Dit gebouwtje is een basisschool.

Op het stationnetje waren twee gezinnetjes met kleine kinderen. De trein liet op zich wachten en ineens kwamen de moeders gierend van het lachen op de fietsjes van de oudste kinderen voorbij rijden.

Bob is een zeilleraar die een prachtige collectie oude zeekaarten en pilots aan boord heeft. De thee was afschuwelijk sterk al had zijn vrouw er extra water bij gedaan. Ook zij gaan naar Schotland.

Het plan is om morgenmiddag te vertrekken en dan na circa 26 uur aan te komen in Scarborough (van dat bekende liedje). Als wij de AIS aan hebben staan kun je ons volgen op marinetraffic.com (zonder www en dan zoeken naar de bootnaam Scottish Lady). Als we plotseling van het scherm verdwijnen geen alarm slaan hoor, dan ontvangt namelijk het walstation ons niet en zijn we even van de kaart. De andere boten in de omgeving zien ons gelukkig wel!

Dinsdag 3 mei
Eindelijk is het weer wat beter. Om 16.00 uur vertrokken uit Lowestoft. Zeehonden naast de boot. En veel Jan van Genten. Tot 00.00 uur lekker doorgezeild. Toen was de wind op. Prachtige sterrenhemel en het werd steeds kouder. Daarom hebben we ons schema in 2 uur op/2 uur af gewijzigd. In het donker de drukke vaarroute van de Humber gepasseerd. Goed geslapen tussendoor en niet zeeziek. Wel mijn kant-en-klaar-maaltijd overboord gegooid, maar dat was preventief omdat ik weer vieze niertjes rook. Bah.

Woensdag 4 mei

De motor loopt kalm en ik strek me nog eens uit in mijn slingerkooi, nog even een kwartiertje liggen voor ik de wacht overneem. Jan Piet had een mooie zonsopgang. De kust is ondertussen steeds steiler geworden. Na de middag is Flamborough Head zichtbaar, een steile uitstekende klif waar we om heen moeten. We hebben de zeilen weer op. De aanloop naar Scarborough is fantastisch. Het stadje is deels tegen de kliffen is gebouw en rechts is een steile klif met een imposante ruïne. Vlak voor de pieren gierde het van de stroom. Eenmaal binnen viel die gelijk weg. Mooi plekje in de haven gekregen. De afgelopen 26 uur hebben we zowel stroom mee als flink tegen gehad maar gemiddeld hebben we toch 5,5 mijl per uur gedaan.