Lamlash naar Peel (eiland Man)

Maandag 11 juli: Walvis
Bij het ronden van Arran kwam Ierland al in zicht. Op weg naar Campbeltown op Kintyre zag ik in de verte een groep dolfijnen of was het iets groots? JP stuurde richting de plek waar kolken aan het wateroppervlak zichtbaar waren. Nog geen 25 meter van ons af kwam er een walvis van zo'n 10 meter voorbij. Volgens locals was het een Minke Whale.

Ailsa Craig

Campbeltown ligt aan een baai met ervoor Island Davaar waar je met eb naar toe kan lopen. Het is een prachtige zonnige dag en het strandje was tjokvol. Kinderen sprongen van de pier in de zee (14 graden). Ursa ruikt weer zout van het steentjes duiken. Langs de boulevard groeien palmen.

Island Davaar

Dinsdag 12 juli: Achamore Gardens

Aan de oostkant van Kintyre ligt het kleine eiland Gigha. Het is het grootste eiland van GB wat van de community is. Van Campbeltown een half uurtje met de bus en dan met de ferry over. De wandeling naar de tuin ging langs glooiende bloemenweiden, de zon was weldadig. De tuin bestaat voor een groot deel uit rhododendrons en andere voorjaarsstruiken tussen de luchtig geplante bomen. In de tuin groeien ook bananenbomen en ferntrees uit New Zealand omdat het eiland in de warme golfstroom ligt.

Bij the Boathouse overheerlijke local scallops in knoflookboter gegeten met uitzicht op het witte zandstrand en de baai met zeilboten.

Mooi op tijd bij de bushalte. Jammer dat de buschauffeur weigerde Ursa mee te nemen. Raar als je wel heen maar niet terug mee mag. Bij de dorpswinkel/postkantoor geld gewisseld voor de telefooncel om een klacht in te dienen. Maar de telefooncel zat vol geld en deed het niet meer. De mevrouw van de dorpswinkel vond het raar dat de chauffeur mij niet mee wou nemen en belde haar zuster op omdat die nog naar Campbeltown moest. Met een half uur zat ik bij haar in de auto gezellig te kleppen. Onderweg moesten we stoppen voor een oranje verkeerlicht. Dit speciale licht is voor de koeien die van de wei naar de boerderij lopen om gemolken te worden.

Woensdag 13 juli: Mull-of kintyre naar Ierland

Soms speelt de wind spelletjes. Met alle zeilen op ronden we Kintyre en steeds was de wind pal tegen terwijl wij 180 graden van koers veranderden. Bij Sanda Island en de Mull-of-Kintyre nauwelijks last van de eddies en de stroomwarrelingen omdat we het tij gunstig hadden (de wekker ging vanmorgen om 05.00 uur).

Paul McCartney – Mull of Kintyre

Mull of Kintyre oh mist rolling in from, the sea
my desire, is always to be here, Oh Mull of Kintyre

Far have I travelled, and much have I seen
Dark distant mountains with valleys of green
Vast painted deserts, the sun sets on fire
As he carries me home to, the Mull of Kintyre

Mull of Kintyre oh mist rolling in from, the sea
My desire, is always to be here, Oh Mull of Kintyre...

Bij het oversteken van the North Channel werden we enorm opzij gezet door de dwarsstroom (40 graden stroomverzet) zodat het net leek alsof je op de kliffen zou lopen. Ursa is loops en kijkt nogal zielig.

 

Ballycastle is een echte Ierse badplaats en vandaag was het net Zandvoort op een drukke dag. Leuk strand waar een forse beek op uitmond. Ursa rende weer een kilometer achter een snelle boot aan dwars tussen alle mensen op handdoeken door. Gelukkig moesten de mensen er om lachen.

Donderdag 14 juli: Giant Caustway
Een natuurwonder van basaltblokken aan de kust. We waren al vroeg op pad zodat er nog bijna niemand was.

Vrijdag 15 juli: naar Belfast Lough (Bangor)
Vroeg op om de stroom mee te hebben. En die hadden we mee, wel 11 knopen voeren we een poosje, dat schoot lekker op!

s'morgens vroeg langs Fair Head

De Oblivian (In Caladonian mee opgevaren) lag ook in de haven van Bangor. Voor het eerst veel “tegenliggers” die het rondje met de klok mee doen tegengekomen. Weer een stadje met een kermis en een boulevard.

Zaterdag 16 juli: Belfast

Dagje cultuursnuiven in Belfast. Eerst naar de overdekte markt waar de mooiste zelfgemaakte taarten te koop waren. Moeilijk kiezen!

Belfast heeft vele muurschilderingen met als thema politiek of sport. De wijken zijn door zogeheten “Peacewalls” van elkaar gescheiden.

Hier zo een Peacewall met een voetbalschildering op de zijkant van een huis

In het museum was een verdieping aan de onlusten van Belfast gewijd. Helaas blijft het rommelen want gisteren waren er volgens de krant weer relletjes.

"Crimestoppers" staat op de speciale politiewagen

Bij het stadhuis wordt oud met nieuw geintregeerd: een bisschop kijkt op een megascherm naar een golfwedstrijd.

Na het moderne winkelcentrum en de oudste pub doorgelopen naar de oude Victoriaanse Kas en de natte tropische vallei.

Hollywood ligt vlak bij Belfast, nooit geweten, maar de trein kwam er langs.

Dinsdag 19 juli: Whiskey

Luie dagen in afwachting tot de zee wat tot rust komt: lekker lang in bad gelegen, veel gewandeld, de Harry Potter in 3D gekeken, gelezen en de weblog in bieb bijgewerkt. Ursa ruikt heel zout doordat de wandeling steeds langs een klein strandje gaat met stokken.

Naast ons ligt een Noorse boot die uit de Carrieb is komen zeilen. De eigenaar, een 73 jarige Noor, heeft een jonge opstapper mee sinds zuid Ierland. De jonge Noor was dol op Ursa.

JP heeft de oude Noor geholpen met de zeekaarten op de GPS en kreeg een fles whisky. S'avonds waren ze bij ons aan boord voor een borreltje. Ze namen zelf nog een fles whisky mee en die ging op!

Woensdag 18 juli: naar het eiland Man

“De Vikingen” waren vanmorgen niet zo fit en blijven een extra dagje. De zee stond nog aardig door. Het was een fijne zeiltocht (voor JP) naar het eiland Man. Ik heb de hele tocht gelegen omdat de golven achterop kwamen en de boot verschrikkelijk rolde. Bllllll...

Oliver van de Jolly Ollie lag ook in de haven van Peel. Hij was ziek geweest en had evenin het ziekenhuis van Glasgow gelegen.

Met Ursa weer een lange wandeling langs de steile kliffen bij de haveningang gemaakt. Voor de haveningang is een klein eilandje met Peel Castle erop en wederom een heerlijk klein strandje met stokken. Daar ontmoette Ursa haar vlam (een 14 jaar oude reu, Ursa valt op oude mannen). Ze is nu al een tijdje loops (“in seasons” zoals het hier heet) en snauwt alle reuen af, behalve deze. Snel doorgelopen want pups op de boot is niet echt handig.

Op het eiland Man worden sinds 1907 de beruchte races gehouden over parcour van 62 kilometer gewone straat. Ken je de Manx Kat? (deze hebben een krulstaartje, door de beruchte TT-races ontstaan?) We hebben met de bus delen van het parcour gereden. Langs de kant tribunes, in de bochten geleideblokken en aanwijsborden.

Donderdag 19 juli: Douglas

Uitje naar Douglas waar we de Manx Electric Railway naar Laxey hebben genomen.

We zaten op de heenweg in de open wagon (niet het hoofd naar buiten steken want de electrapalen stonden zeer dicht bij).

Bij de oude mijn een enorme pomp bewonderd (Laxey Wheel). Het symbool van het eiland of Man (de drie benen) is goed te zien.

Het eiland Man heeft een eigen bestuur en ieder jaar op 5 juli is er een wetgevende vergadering op een hooggelegen grasveldje (het Tynvald=vergaderveld) in St. Johns.

Ursa had belangstelling in de Electric Railway op de terugweg.